Zondag 12 februari stond de WSVO-winteractiviteit op het programma. Vorig jaar een stadswandeling in Antwerpen, dit jaar een wandeling op de Brabantse wal.
Ook wel aangeduid als Zoom: een opvallende verhoging op de grens van de provincies Noord-Brabant, Zeeland en Antwerpen.
Goed gekleed stonden de WSVO-leden klaar voor deze boswandeling, dankzij en met Ivo Van Mierlo (bestuurslid) en Eddy Blommaart (verenigingslid) als gidsen.
Aan het begin een korte uitleg over het ontstaan van dit bosrijke natuurgebied en vervolgens een wandeling.
Hierbij werd verschillende malen de Nederland-Belgische grens gepasseerd.
Onderweg een “versnapering” en na afloop een gezellige middagmaaltijd bij de Leeuw van Vlaanderen (Zandvliet).
Na afloop kwam de vraag: doen we volgend jaar weer iets in de winter?
Mijn plan om afwisselend in klasse A en klasse B te varen, valt bij de 5e Twilightrace al in duigen. Tijdens de mistrijke en windstille Schelderegatta ging ik in op het aanbod om bij Ghost aan boord te stappen tijdens deze Twilight. Voor de eerste keer met een J-boot varen, maar niet voor eerst met Marc Flamand. Ook tijdens één van mijn eerste Twilightraces op de Achiroe was Marc van de partij.
Ik was niet de enige opstapper bij Ghost. Ook de Amerikaanse expat Don, met zeilervaring, ging mee, weliswaar voor de tweede keer op rij. Hij zorgde voor de genuatrim. Met Saskia was er nog een vrouw aan boord. Zij vaart normaal met Sweeny (J-111) waar ze het voordek voor haar rekening neemt. De pit was haar domein tijdens deze Twilightrace.
Last but not least sloeg ook mijn pluspapa het last-minute aanbod van Marc Flamand niet af om eens mee te varen als ballast. Ronny is de persoon die grotendeels verantwoordelijk is voor mijn zeilmicrobe. In 2005 vaarde ik met zijn toenmalige boot (First 30 E) mijn allereerste wedstrijd, de Schelderegatta. Voor hem lang geleden om nog eens een wedstrijd mee te varen, voor ons allebei lang geleden dat we samen gevaren hebben.
Ik mocht meehelpen op het voordek, gelukkig met twee sterke beren naast mij: Koen & Christophe.
Over naar de wedstrijd van de dag. Met het afgaande tij vaart de B-klasse baan 4: start naar Oosten, AW3 en dan drie rondjes O18-O20-O19. Voor de A-klasse blijft het beperkt bij twee rondjes in baan 3.
Tijdens de startprocedure was Marc Flamand op zoek naar de beste startplaats. Helaas werkte The Untouchables niet met ons mee en loefden Coen Wohrmann & co ons op tot ver boven de pin-end. Dan maar starten vanop de derde rij. Deze week werd in de B-klasse wel een X-vlag gehesen, voor het eerst tijdens dit seizoen. Batanga VII van Ab Kole was iets te gedreven om goed te starten, maar keerde keurig terug en begon nadien aan een inhaalbeweging.
Tijdens zo’n Twilightraces kom je wel wat te weten. Zo leerde ik vorige week dat Antilope best wel wat wind nodig heeft om goed te varen. Met 16 tot 22 knopen wind uit noordelijke richting komt dit zeker aan hun wensen tegemoet. Zij lagen van begin tot einde aan kop, gevolgd door Byron II. Aan boord van de Ghost zetten we eerst onze tanden in de achtervolging op Byron II om zo de tweede positie over te nemen. Nadat dit lukte, ging onze jacht op Antilope verder. Helaas zonder succes, met de gennaker waren we noodgedwongen om af te kruisen van boei O20 naar boei O19. Hier verloren we kostbare tijd en zagen we Antilope verder uitlopen.
Ook een boei overzeilen is geen strak plan tijdens zo’n korte race. Varen op stromend water blijft vaak toch verrassend, onvoorspelbaar en leerrijk.
Met een weersvoorspelling van 18 graden en een zonnetje vond ik niet nodig om mijn zeilbotten mee te nemen. Wat mij onmiddellijk een spijtgevoel bezorgde bij een onaangekondigde overstag: hoog werd laag, droge voetjes werden nat. Ook dat helpt niet om onze snelheid er in te houden. Excuses Ghost!
Het was wellicht niet de beste wedstrijd van Ghost, maar ik heb er wel van genoten. We zagen Antilope met enige voorsprong voor ons finishen en ik hoopte toch dat ze deze keer wel voldoende voorsprong op cAp hadden. Want ook dat is zeilen: je gunt het de andere boten ook om te winnen.
En Antilope bleek juist voldoende voorsprong te hebben om naast de line honours, ook de eerste plaats in te palmen. Voor het eerst dit seizoen en zeker niet onverdiend. Op 30 seconden eindigde cAp op een verdienstelijke tweede plaats, gevolgd door Byron II. Ghost eindigde op een vierde plaats in het klassement.
Door alle drukte in de B-klasse en mijn drukke bezigheid aan boord heb ik nauwelijks tijd om de andere klasse te volgen. Met 15 boten groeit de A-klasse mooi aan en wordt het ook drukker aan de startlijn. Toch slagen de deelnemers er telkens in om zeer behouden te starten. Aan de finish zorgen ze wel weer voor spannende momenten. De top drie eindigde in gecorrigeerde tijd namelijk op 21 seconden van elkaar. Henrik Hellman trok met Johanna aan het langste eind, gevolgd op 16 seconden door Stéphane Van Den Bergh met Saltwater2 en Steven Jacobs met Spindrift vervolledigt de top drie. Zowel Stéphane als Steven weten ongetwijfeld waar ze die luttele seconden verloren. Op naar de volgende Twilight om beter te doen.
De uitslag staat op onze website. Ron Quinten en Jacintha Dekker zorgden voor foto’s die je op onze Facebook-pagina kan bewonderen.
Woensdag 15 juni doe ik een tweede poging om met Easy Living te varen tijdens Twilightrace 6.
Els a/b Ghost
De langste dagen in het jaar vullen we graag op met enkele leuke activiteiten: een borrel- en babbelavond, een zangfeest en de gekende WSVO Midzomernacht BBQ.
Vrijdag 17 juni openen we de deuren van het clubgebouw voor een nieuwe borrel- en babbelavond. Zin in een fris pintje, een lekker wijntje of een frisdrank: allen welkom vanaf 21u.
Op zaterdag 18 juni organiseren we onze jaarlijkse WSVO BBQ.
Voor een bescheiden bedrag van 15 euro per persoon krijg je heel wat lekkers op je bord.
Drankjes zijn apart te betalen.
Inschrijven voor de BBQ kan tot donderdag 16 juni via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.. Vermeld zeker het aantal personen in jouw mail.
Zaterdag vindt ook de eerste editie van "WSVO zingt!" plaats.
Iedereen is welkom om uit volle borst(en) mee te zingen met Nederlandstalige muziek (muziek en teksten zijn aanwezig).
Laat jullie gaan!
Veel plezier.
De 4e Twilightrace was er eentje met een onverwachte wending. Als alles volgens plan verliep, zou ik mee varen met Rinus de Jonge aan boord van Easy Living (formerly known as Wemeldinges). In de file op de Antwerpse Ring belde Rinus mij op dat zijn boot niet in het water geraakt is: teveel andere klusjes. Op zoek naar een andere boot ...
Eens in Wemeldinge had ik al besloten dat ik in de A-klasse Spindrift of Zephyr ging versterken. Tot plots de bemanning van Antilope aan de wedstrijdleider (of is het –lijder) vroegen of er nog ergens een mannetje mee kon, want zij hadden twee afzeggers.
Alles voor een eerste keer … and so the story continues op woensdag 25 mei 2016. Voor de eerste keer vaar ik met een boot uit de A-klasse mee, Zephyr. Vorig jaar haalde Pieter André en zijn bemanning de eindoverwinning binnen en ook in dit nieuwe Twilightseizoen zijn ze goed gestart met twee opeenvolgende overwinningen. De verwachtingen waren dus hoog gespannen.
Tijdig aangekomen in Wemeldinge en dus nog tijd voor een extra portie krachtvoer in de vorm van een Twilightrace Hap bij BomDia. Pieter en Bjorn hadden mij namelijk gewaarschuwd over de “force” die nodig is aan boord, zowel voor het grootzeil als de grote genualap. Gelukkig stond er niet veel wind, dus ik zal m’n mannetje wel kunnen staan.
Zowel de A-klasse als de B-klasse kregen baan 3 voorgeschoteld zodat er bij gebrek aan wind ingekort kon worden.
We starten dus opnieuw in oostelijke richting met afgaand tij, op zoek naar boei AW3, vervolgens 2 rondes O18, O20 en O19. Met een NNW-wind betekent dit 2 kruisrakken en voor de rest veel tegenstroom varen met spi of gennaker.
Helaas is Zephyr ingeschreven zonder voordewinds zeil, waardoor we alles uit de boot moeten halen met het grootzeil en de genua.
We verwelkomden opnieuw Folkboot Johanna die wel heel gedreven was om goed te starten. De oranje vlag aan de startboei wapperde extra hard: was het touché of eerder optisch bedrog? Aan de wind lag het zeker niet.
Verder met de wedstrijd, zowel Saltwater2 als Sea Breeze waren goed weg en zochten elkaars gezelschap op tijdens de ganse wedstrijd. Even later op geringe afstand gevolgd door Spindrift die tijdens elk rak hun achterstand verkleinde op de koplopers.
De grootste hindernis was het rak van de O20 naar de O19. Veel boten bleven te hoog varen, wat bij de eerste ronde zorgde dat verschillende boten nog veel moesten afvallen om de boei te halen en op die manier snelheid verloren. Mea culpa, ook aan boord van de Zephyr. Zeg niet dat ik het niet gezegd heb J
Bij de tweede boeironding aan de O19, bakboordronding richting finish, werd de kracht van de stroom opnieuw onderschat. Vele boten kwamen ver onder de boei uit waardoor het laatste rak tegenstroom naar de finish langer duurde dan gepland. Onder andere Saltwater2 en Sea Breeze lieten zich vangen aan deze alom gekende valkuil. Spindrift daarentegen was wel bij de pinken en de bemanning greep hier de kans om de koppositie van Saltwater2 over te nemen. Line honours en een verdiende eerste plaats voor Steven Jacobs a/b Spindrift, gevolgd door Folkboot Johanna van Hendrik Hellman en nieuwkomer Whisky (First 20) van Ron Maes met Yan Trouwen aan boord.
En Zephyr? Die eindigde op een verdienstelijke 6e plaats. Zowel Pieter als Bjorn verzekerden mij dat het niet aan mij lag, maar eerder aan de windrichting voor dit parcours en de keuze om zonder spinnaker te varen. Dit wordt dan een aftrekwedstrijdje?!
Terug in de haven klonken we onmiddellijk met de buren (Spindrift) op hun overwinning: een GT-ke en een chipke, meer hebben we niet nodig.
Tijdens mijn drukke bezigheden aan boorde van Zephyr volgde ik de boten uit de B-klasse waarbij The Untouchables lange tijd op kop voeren. Uiteindelijk was het Ghost die als eerste over de finish kwam, voor Antilope en The Untouchables. Ondanks de line honours kon Ghost geen 3e overwinning op rij in de wacht slepen. Ze moesten zich tevreden stellen met een 4e plaats in gecorrigeerde tijd. De overwinning was voor cAp (Maurits Homan), gevolgd door Captain Jack (familie Vlamings) en The Untouchables (Coen Wohrmann).
Als alles volgens planning verloopt, stap ik tijdens Twilightrace 4 aan boord van de EasyLiving (voorheen beter bekend als Wemeldinges).
De volledige uitslag van Twilightrace 3 staat op onze website.
Wie mij graag eens aan boord heeft (als verplaatsbaar gewicht, voor een specifieke functie, voor de fun of voor het verslagje achteraf), laat gerust iets weten via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Els a/b Zephyr
Credits foto's: Stefanie Claessens
Mooie opkomst voor de briefing op vrijdagavond. Deze begon iets later doordat onze voorzitter, tevens ook tochtleider, werd opgehouden door een kleine brand op kantoor. Door het slechte weer, koud en veel wind, besloten 2 schepen niet aan de tocht deel te nemen. De bemanningen kwamen echter wel beide dagen per auto naar de geplande etentjes, wat wij erg leuk vonden.
Zaterdag vertrokken we om 10 uur richting Scharendijke. Op motor door het Brabants Vaarwater, daarna halve wind op de Keten. Toen we de sluis naderden kregen we 33 kts wind over ons heen. Sluisdoortocht verliep zonder kleerscheuren, zoals verwacht weinig schepen op het water. Rond 15u30 was de laatste boot aangemeerd en werd er met veel volk geborreld op de Greenforce. Het avondeten bij Westenwind was lekker en gezellig.
Na een nachtje met veel wind konden we zondagochtend naar de supermarkt om verse broodjes, vertrek was immers pas voorzien om 12 uur. Om 14 uur heette de vriendelijke havenmeester van Ouddorp ons welkom in de jachthaven. Iedereen kon zonder vast te lopen in de (ondiepe) geul en haven veilig aanmeren. Om 15 uur begonnen we aan de eerste WSVO-KWIS in het leuke en gezellige clubhuis van WSV Goeree. Deze werd glansrijk gewonnen door het team van de Mavaro. Proficiat! Aansluitend werd er gebarbecued. Ondanks dat de vele ramen een mooi uitzicht gaven, was het toch jammer dat we door het koude weer niet buiten konden zitten, want het clubhuis biedt een mooi panorama op het Grevelingenmeer.
Zondag eindelijk wat minder wind. Elk op eigen tempo terug naar Wemeldinge. Rond 16u30 was iedereen terug op zijn eigen plekje. Ondanks het koude weer en de vele wind hadden we toch een mooi weekend met leuke nieuwe bestemmingen en een goede sfeer onder de deelnemers.
Woensdag 18 mei: tijd om terug buiten te spelen, op het water, tijd voor Twilightrace 2. De A-klasse bereidde zich voor op baan 3 (8,1 NM), voor de B-klasse was een rondje langer voorzien met baan 4 (10,3 NM). Tegenstrooms starten is een plezier voor het startschip, opnieuw geen individuele of algemene terugroep. Voor de allereerste keer in de geschiedenis van de Twilightrace startten we in oostelijke richting.
Ook voor mij was het een avond met enkele “eerste keren”. Voor het eerst varen met een rode boot, voor het eerst al zeilend op SailForce van Marco Van Dijke en niet in het minst: voor het eerst sturen gedurende een zeilwedstrijd. En dat terwijl Marco mij kort voordien vroeg om te voordekken J Zeilen met een overwegend vrouwenteam daarentegen was niet nieuw voor mij.
Met recreatieve zeilers aan boord startte Marco met een korte uitleg wat ons te wachten staat, welke baan we varen met aanduiding op de kaart, wat een standje 19 is, enz. Door alle drukte, hapjes en drank aan boord verloren we de tijd uit het oog en verschenen we pas aan de startlijn toen de P-vlag al gehesen was. Tactisch niet de beste manier om te starten.
Dan kan je beter doen zoals Antilope en echt goed te laat komen (>5min), toelating vragen aan het startschip en met snelheid de beste plaats kiezen voor het eerste rak. Het startschip had nu ook het plezier om alle boten langere tijd in de buurt te zien. De zwakke wind en tegenstroom zorgden ervoor dat we al dobberend naar de AW3 gleden. Intussen haalden enkele boten uit de B-klasse de tragere boten uit de A-klasse in. Toch was het Hartendief die als eerste de AW3 kon ronden, gevolgd door Spindrift met een deel van de Achiroe-crew aan boord. Helaas zagen we hier enkele boten wel lang en diep in de Aanloop van Wemeldinge varen. De afspraak is om de boei onmiddellijk bakboord te ronden wegens het verbod om in dit vaarwater te komen. Foei zeilers!
Vervolgens konden we met de laatste meestroom naar de O18 varen, met een wisselvallig windje uit een wisselvallige richting. Ook de ronding aan O18 bleek voor enkele boten een (z)ware beproeving om een laatste stuk tegenstrooms te varen. De vriendelijke mannen aan boord van Captain Jack zorgden voor een “touch & go”. O18 is nu eenmaal een geliefde boei onder de Twilightzeilers J
Ook op de SailForce kreeg ik knikkende knieën achter het roer. Net de boei gerond toen plots Framboise in volle snelheid (vanwaar kwam die snelheid?) over bakboord zijn plaats aan de boei opeiste. Terecht, maar voor ons was het kwestie van kalm blijven, overstag gaan, genua bak laten staan om zo met een minimum aan snelheid te draaien en vooral te hopen om zonder brokken achterlangs The Max te gaan. Oef gelukt, met dank aan Marco voor de assistentie.
In het rak van O18 naar O20 draaide de wind plots 180°, bye bye spinnakers en gennakers. De ene windshift na de andere volgde: afvallen, oploeven, overstag en nog eens overstag … de stuurvrouw had het druk.
Hoe je het draait of keert, bij het zeilen heb je vaak een grote portie geluk nodig. Een positieve windshift en paar knopen extra wind zorgden ervoor dat we op het einde terug wat snelheid in de rode boot kregen en zo de ingekorte finish in 1 keer konden halen.
In de B-klasse ging Ghost aan de haal met de line honours en opnieuw een eerste plaats in gecorrigeerde tijd, voor The Untouchables en Antilope.
In klasse A haalde Zephyr een dubbele slag thuis: line honours en ook voor de tweede keer op rij een eerste plaats, voor Hartendief en nieuwkomer Steady as she Goes.
Ondanks de dreigende lucht en enkele verfrissende drupjes regen, kregen we opnieuw een mooie zeilavond. Met een glaasje bubbels klonken we dan ook op deze Twilight, op “eerste keren”, op onze kennismaking en op onze overwinning op The Max. Marco’s vrouwtje Monica zorgde nog voor lekkere filodeeghapjes naar een recept van ChicksLoveFood. Een geslaagde avond!
Volgende week zoek ik de sfeer in de A-klasse op, aan boord van de Zephyr met Pieter en Bjorn. Hopelijk sta ik hun derde overwinning op rij niet in de weg J
De volledige uitslag staat op onze website. Onze professionele fotografe Stefanie stond in voor de start- en finishprocedure. Toch maakte ze nog enkele mooie foto’s die binnenkort op Facebook gepubliceerd worden.
Els a/b SailForce
Zeevaarders wees alert.....Een zeearend ligt op de loer.......
Zoals gewoonlijk maken we met de WURREL rond de hemelvaartperiode een zeereis. Dit jaar was het niet anders en was er besloten in samenspraak met de crew om Scheveningen aan te lopen, dit met de optie om daags nadien naar Ijmuiden door te zeilen en via het Noordzeekanaal even de grachten van Amsterdam van naderbij te aanschouwen. Het weer besliste er echter anders over en onder een zon-overgoten Noordzee bij een windje van 2 à 3 Bft werd Scheveningen ons einddoel in de vooravond. Daags nadien was het nog warmer en windstiller en we besloten dan maar in Scheveningen te blijven en even een culturele uitstap te maken naar het mooie Den Haag. Op vrijdagmorgen lieten we Scheveningen achter ons onder een gloeiende zon, draaiden we de WURREL over bakboord en zetten we koers richting Roompot.
Een nieuw seizoen Twilightraces … tijd om terug in de pen te kruipen.
Aangezien er geen Achiroe meer in Wemeldinge ligt, lijkt het mij een leuk idee om te “boathoppen”. Zo kan ik telkens vanuit een andere kuip en vanuit de verschillende klassen een verslagje schrijven.
Een eerste Twilight kan altijd spannend zijn, zowel voor de deelnemers, het startschip en het wedstrijdcomité. Daarom ging ik gretig in op de uitnodiging van Adri om mee te gaan met het startschip Teunis. Op Adri’s verzoek is de startlijn en –richting gewijzigd om zo de talloze valse starts (vooral in klasse B) te vermijden. Vanaf nu starten we telkens tegenstrooms en tussen de oranje boei en de Teunis.
De allereerste zeetocht van WSVO was een groot succes. Ten eerste en niet ten minste door het goede weer. Wat een fantastisch weer en goede wind. 10 boten en hun goedgemutste bemanningen namen deel. De havens van Breskens, Zeebrugge en Terneuzen werden aangelopen. Er werd prachtig gezeild, enkel lachende en zongebruinde (of rode) gezichtjes op de boten. De innerlijke mens kwam natuurlijk ook aan bod en hoewel er geen restaurantafspraken werden gemaakt, ging de volledige groep toch 2 x samen uit eten. Alle deelnemers waren het over 1 ding eens : dit doen we volgend jaar opnieuw !!
WSVO blikt terug op een geslaagd weekend: een drukke borrel- en babbelavond op vrijdag en een succesvolle Schelderegatta op zaterdag voor enkele WSVO-leden en vrienden.
Geert Van Camp zeilde met Tibo naar een mooie eerste plaats in CR 3-4. Proficiat!
Boombastic zeilde ook een mooie tijd wat overeenkomt met de derde plaats. Het wedstrijdcomité diskwalificeerde Boombastic omwille van de reling. Heel erg jammer...
Ook Hartendief van Patrick Snijders en Casse-Croûtte van Philippe Van Diest vinden we terug in de bovenste helft.
In CR 1 viel Ghost van de familie Joris met hun vierde plaats net buiten het podium.
In CR 2 was Coen Wohrmann van The Untouchables gebrand om een 3e overwinning op rij binnen te halen. Tijdens de wedstrijd zag hij letterlijk alle kanten van de Westerschelde op zoek naar een zuchtje wind. Zelfs even op de bodem van de Schelde vlakbij Doel, maar daar vond hij enkel stenen en net iets te weinig water. Ondanks het vastvaren behaalde The Untouchables nog een knappe 4e plek, nipt voor Achiroe met Katrien Claessens aan het stuur.
Wemeldinges van Rinus De Jonge leek er als een speer van door te gaan, maar kwam net een dikke minuut tekort voor X-Bie van Koen Cleeren die met de overwinning gaat lopen. Toch knap, Rinus.
Voor Framboise van JJ Maartense was het geen schitterende uitslag, maar deelnemen en uitzeilen is altijd belangrijker dan winnen. Deze editie van de Schelderegatta kende namelijk heel wat opgaves, omwille van gebrek aan wind.
Je vindt de volledige uitslag terug op www.schelderegatta.be
Els a/b Achiroe
Zondag 7 februari stonden 26 WSVO leden klaar bij het Museum aan de Stroom (MAS) voor een nieuwe WSVO winteractiviteit.
Twilightrace 2015:
Een seizoen waarin we echt alles gehad hebben: een afgelaste Twilight, een ingekorte race, ontelbare general recalls, weinig wind, wat meer wind, veel (tegen)stroom, een prachtige zonsondergang, een sporadisch drupje regen, enz.
Voor ieder wat wils en dat blijkt ook uit het eindklassement van de B-klasse. Geen uitgesproken deelnemer die week na week met de overwinning ging lopen.
Zo bleef het spannend tot de laatste race waar Coen Wohrmann aan boord van The Untouchables met een 1e plaats niet beter kon presteren en Captain Jack van Maarten Vlamings net op tijd de juiste versnelling vond om alsnog de eindoverwinning op zak te steken. Wemeldinges vervolledigt het podium met een 3e plaats.
In de S-klasse daarentegen was de overwinning in de eerste 5 Twilightraces voor Tom De Jonghe met DJ. Er moest al veel gebeuren om de eindoverwinning niet binnen te rijgen. Maar het tij keerde en Mentaquilibrium slaagde er in om enkele Twilights op haar naam te schrijven. Na de zomerstop zagen we DJ jammer genoeg niet meer aan de startlijn. Zo kon Thomas Savoye met Mentaquilibrium zich kronen tot overall winnaar in de sportklasse, gevolgd door DJ op een 2e plaats en Geert Van Camp met Tibo op een 3e plaats.
In de A-klasse was het verschil in de einduitslag duidelijker afgetekend. Vooral Zephyr scoorde heel erg goed. Met 4 overwinningen en verder een vrij constante uitslag mag Pieter André de gouden medaille in ontvangst nemen. Ook Saltwater2 was vrij constant om line honours te varen wat vaak resulteerde in een 2e plaats in berekende tijd. Ook in de einduitslag mag Stéphane Van den Bergh op de zilveren medaille in ontvangst nemen. Met een klein verschil laat hij de Hartendief van Patrick Snijders achter hem op de 3e plaats.
Dankzij Crémant Poll-Fabaire overhandigden wij een lekkere fles bubbels aan de podiumbeesten, de ene fles al wat groter dan de andere.
Het eindklassement van de verschillende klasse vind je terug op onze website.
We tellen weer af naar de lange zomeravonden en kijken al uit naar de Twilightraces in 2016!
Verslag Twilightrace 12: ’t zit er weer op
We eindigden dit seizoen in schoonheid met een echte Twilight: geen regen, een zonnetje tussen de wolkenvelden, een scheutje wind en een paar general recalls in klasse B.
De boten uit de A- en S-klasse laten telkens weer zien wat sportief starten is. De grotere jongens waren gebrand om de laatste wedstrijd goed te starten, iets te goed en vooral iets te vroeg tot 2 keer toe.
“Derde keer, goede keer?”, moeten ze op het startschip gedacht hebben … of gaan ze toch op zoek naar een zwarte vlag?
Tijdens TR12 in de A-klasse haalde Saltwater line honours, maar in berekende tijd resulteerde dit in een 3e plaats. Zephyr zag de eerste plaats met 40 seconden aan haar neus voorbijgaan en legde de duimen af voor overwinnaar Deli.
In de sportklasse stak Maurits Homan met CAP een eerste overwinning op zak. Op naar het volgende seizoen van de Twilightraces om dit resultaat verder te zetten. Mentaquilibrium haalde een 2e plaats voor Boombastic.
In de B-klasse bleef het pak vrij lang dicht bij elkaar. Al leek Coen Wohrmann aan boord van The Untouchables als een speer weg te glijden door de Oosterschelde, om alsnog de eindoverwinning binnen te halen.
Speelden de zenuwen parten bij Captain Jack? Zij leken de boot in het begin niet op kruissnelheid te krijgen. Pas in het laatste rechte stuk naar de finish haalden zij nog enkele boten in en behaalden zo een 4e plaats. Ghost sukkelde in het eerste halfwindse rak nog met de genaker, maar haalde toch nog een verdienstelijke 3e plaats. Local hero Rinus de Jonge kwam met Wemeldinges in berekende tijd amper 26 seconden tekort voor de overwinning die naar The Untouchables ging.
Je kunt de uitslagen van Twilightrace 12 bekijken op onze website.