Alles voor een eerste keer … and so the story continues op woensdag 25 mei 2016. Voor de eerste keer vaar ik met een boot uit de A-klasse mee, Zephyr. Vorig jaar haalde Pieter André en zijn bemanning de eindoverwinning binnen en ook in dit nieuwe Twilightseizoen zijn ze goed gestart met twee opeenvolgende overwinningen. De verwachtingen waren dus hoog gespannen.
Tijdig aangekomen in Wemeldinge en dus nog tijd voor een extra portie krachtvoer in de vorm van een Twilightrace Hap bij BomDia. Pieter en Bjorn hadden mij namelijk gewaarschuwd over de “force” die nodig is aan boord, zowel voor het grootzeil als de grote genualap. Gelukkig stond er niet veel wind, dus ik zal m’n mannetje wel kunnen staan.
Zowel de A-klasse als de B-klasse kregen baan 3 voorgeschoteld zodat er bij gebrek aan wind ingekort kon worden.
We starten dus opnieuw in oostelijke richting met afgaand tij, op zoek naar boei AW3, vervolgens 2 rondes O18, O20 en O19. Met een NNW-wind betekent dit 2 kruisrakken en voor de rest veel tegenstroom varen met spi of gennaker.
Helaas is Zephyr ingeschreven zonder voordewinds zeil, waardoor we alles uit de boot moeten halen met het grootzeil en de genua.
We verwelkomden opnieuw Folkboot Johanna die wel heel gedreven was om goed te starten. De oranje vlag aan de startboei wapperde extra hard: was het touché of eerder optisch bedrog? Aan de wind lag het zeker niet.
Verder met de wedstrijd, zowel Saltwater2 als Sea Breeze waren goed weg en zochten elkaars gezelschap op tijdens de ganse wedstrijd. Even later op geringe afstand gevolgd door Spindrift die tijdens elk rak hun achterstand verkleinde op de koplopers.
De grootste hindernis was het rak van de O20 naar de O19. Veel boten bleven te hoog varen, wat bij de eerste ronde zorgde dat verschillende boten nog veel moesten afvallen om de boei te halen en op die manier snelheid verloren. Mea culpa, ook aan boord van de Zephyr. Zeg niet dat ik het niet gezegd heb J
Bij de tweede boeironding aan de O19, bakboordronding richting finish, werd de kracht van de stroom opnieuw onderschat. Vele boten kwamen ver onder de boei uit waardoor het laatste rak tegenstroom naar de finish langer duurde dan gepland. Onder andere Saltwater2 en Sea Breeze lieten zich vangen aan deze alom gekende valkuil. Spindrift daarentegen was wel bij de pinken en de bemanning greep hier de kans om de koppositie van Saltwater2 over te nemen. Line honours en een verdiende eerste plaats voor Steven Jacobs a/b Spindrift, gevolgd door Folkboot Johanna van Hendrik Hellman en nieuwkomer Whisky (First 20) van Ron Maes met Yan Trouwen aan boord.
En Zephyr? Die eindigde op een verdienstelijke 6e plaats. Zowel Pieter als Bjorn verzekerden mij dat het niet aan mij lag, maar eerder aan de windrichting voor dit parcours en de keuze om zonder spinnaker te varen. Dit wordt dan een aftrekwedstrijdje?!
Terug in de haven klonken we onmiddellijk met de buren (Spindrift) op hun overwinning: een GT-ke en een chipke, meer hebben we niet nodig.
Tijdens mijn drukke bezigheden aan boorde van Zephyr volgde ik de boten uit de B-klasse waarbij The Untouchables lange tijd op kop voeren. Uiteindelijk was het Ghost die als eerste over de finish kwam, voor Antilope en The Untouchables. Ondanks de line honours kon Ghost geen 3e overwinning op rij in de wacht slepen. Ze moesten zich tevreden stellen met een 4e plaats in gecorrigeerde tijd. De overwinning was voor cAp (Maurits Homan), gevolgd door Captain Jack (familie Vlamings) en The Untouchables (Coen Wohrmann).
Als alles volgens planning verloopt, stap ik tijdens Twilightrace 4 aan boord van de EasyLiving (voorheen beter bekend als Wemeldinges).
De volledige uitslag van Twilightrace 3 staat op onze website.
Wie mij graag eens aan boord heeft (als verplaatsbaar gewicht, voor een specifieke functie, voor de fun of voor het verslagje achteraf), laat gerust iets weten via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Els a/b Zephyr
Credits foto's: Stefanie Claessens