Woensdag 18 mei: tijd om terug buiten te spelen, op het water, tijd voor Twilightrace 2. De A-klasse bereidde zich voor op baan 3 (8,1 NM), voor de B-klasse was een rondje langer voorzien met baan 4 (10,3 NM). Tegenstrooms starten is een plezier voor het startschip, opnieuw geen individuele of algemene terugroep. Voor de allereerste keer in de geschiedenis van de Twilightrace startten we in oostelijke richting.

Ook voor mij was het een avond met enkele “eerste keren”. Voor het eerst varen met een rode boot, voor het eerst al zeilend op SailForce van Marco Van Dijke en niet in het minst: voor het eerst sturen gedurende een zeilwedstrijd. En dat terwijl Marco mij kort voordien vroeg om te voordekken J Zeilen met een overwegend vrouwenteam daarentegen was niet nieuw voor mij.

Met recreatieve zeilers aan boord startte Marco met een korte uitleg wat ons te wachten staat, welke baan we varen met aanduiding op de kaart, wat een standje 19 is, enz. Door alle drukte, hapjes en drank aan boord verloren we de tijd uit het oog en verschenen we pas aan de startlijn toen de P-vlag al gehesen was. Tactisch niet de beste manier om te starten.

Dan kan je beter doen zoals Antilope en echt goed te laat komen (>5min), toelating vragen aan het startschip en met snelheid de beste plaats kiezen voor het eerste rak. Het startschip had nu ook het plezier om alle boten langere tijd in de buurt te zien. De zwakke wind en tegenstroom zorgden ervoor dat we al dobberend naar de AW3 gleden. Intussen haalden enkele boten uit de B-klasse de tragere boten uit de A-klasse in. Toch was het Hartendief die als eerste de AW3 kon ronden, gevolgd door Spindrift met een deel van de Achiroe-crew aan boord. Helaas zagen we hier enkele boten wel lang en diep in de Aanloop van Wemeldinge varen. De afspraak is om de boei onmiddellijk bakboord te ronden wegens het verbod om in dit vaarwater te komen. Foei zeilers!

Vervolgens konden we met de laatste meestroom naar de O18 varen, met een wisselvallig windje uit een wisselvallige richting. Ook de ronding aan O18 bleek voor enkele boten een (z)ware beproeving om een laatste stuk tegenstrooms te varen. De vriendelijke mannen aan boord van Captain Jack zorgden voor een “touch & go”. O18 is nu eenmaal een geliefde boei onder de Twilightzeilers J

Ook op de SailForce kreeg ik knikkende knieën achter het roer. Net de boei gerond toen plots Framboise in volle snelheid (vanwaar kwam die snelheid?) over bakboord zijn plaats aan de boei opeiste. Terecht, maar voor ons was het kwestie van kalm blijven, overstag gaan, genua bak laten staan om zo met een minimum aan snelheid te draaien en vooral te hopen om zonder brokken achterlangs The Max te gaan. Oef gelukt, met dank aan Marco voor de assistentie.

In het rak van O18 naar O20 draaide de wind plots 180°, bye bye spinnakers en gennakers. De ene windshift na de andere volgde: afvallen, oploeven, overstag en nog eens overstag … de stuurvrouw had het druk.

Hoe je het draait of keert, bij het zeilen heb je vaak een grote portie geluk nodig. Een positieve windshift en paar knopen extra wind zorgden ervoor dat we op het einde terug wat snelheid in de rode boot kregen en zo de ingekorte finish in 1 keer konden halen.

In de B-klasse ging Ghost aan de haal met de line honours en opnieuw een eerste plaats in gecorrigeerde tijd, voor The Untouchables en Antilope.

In klasse A haalde Zephyr een dubbele slag thuis: line honours en ook voor de tweede keer op rij een eerste plaats, voor Hartendief en nieuwkomer Steady as she Goes.

Ondanks de dreigende lucht en enkele verfrissende drupjes regen, kregen we opnieuw een mooie zeilavond. Met een glaasje bubbels klonken we dan ook op deze Twilight, op “eerste keren”, op onze kennismaking en op onze overwinning op The Max. Marco’s vrouwtje Monica zorgde nog voor lekkere filodeeghapjes naar een recept van ChicksLoveFood. Een geslaagde avond!

Volgende week zoek ik de sfeer in de A-klasse op, aan boord van de Zephyr met Pieter en Bjorn. Hopelijk sta ik hun derde overwinning op rij niet in de weg J

De volledige uitslag staat op onze website. Onze professionele fotografe Stefanie stond in voor de start- en finishprocedure. Toch maakte ze nog enkele mooie foto’s die binnenkort op Facebook gepubliceerd worden.  

Els a/b SailForce